s.

that gives medicaments;
poisoner;
sorcerer, bewitcher.

adj.

φαρμακεύς confector medicamentorum եւ veneficus, facinator Տուօղ զդեղ, մանաւանդ զմահադեղ, կամ զկախարդական բժժանս. կախարդ. ամոքիչ.

Մի՛ առցէ դեղ ի դեղատուէ իմաստնոյ. (Սղ. ՟Ծ՟Է. 6։)

Կախարդաց ... եւ դեղատուաց. յն. մի բառ. (Յայտ. ՟Ի՟Ա. 8։)

Դեղատուին եւ դեղառելոցն։ Զդեղատուացն եւ զդեղառելոցն. (Աբր. մամիկ.։ եւ Սարգ.։)

Ո՞վ է թովիչն, կամ ո՞վ է իմաստուն դեղատուն. թովիչ իմաստուն քահանայն է, եւ ճարտար դեղատու՝ աստուած. (Եփր. քրզ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դեղատուեմ, եցի

Դեղատութիւն, ութեան

Դեղատուութիւն, ութեան

Voir tout